Wybierz najlepszego piłkarza sierpnia-września
Czas rozpocząć czwartą edycję plebiscytu na najlepszego piłkarza sezonu. Przypomnijmy, że w poprzednich wygrywali Zlatan Ibrahimović (2004/05) i dwukrotnie Alessandro Del Piero (2005/06 i 2006/07). Plebiscyt składa się z dziesięciu mini-sond, po każdym miesiącu wybierana jest grupa piłkarzy, na podstawie not dziennikarzy, na którą głosują kibice. W tym sezonie postanowiliśmy to zmienić. Do tej pory głosy można było oddawać zawsze na siedmiu zawodników. Teraz liczba ta będzie ruchoma i zależeć będzie od średniej ogólnej, która będzie ustawiała “pułap”. Piłkarz będzie miał prawo awansować do sondy na piłkarza miesiąca jeśli ten pułap przekroczy. Samo osiągnięcie nie wystarczy.
Kolejną zmianą jest podawanie not do trzeciego, a nie jak było do tej pory, drugiego miejsca po przecinku. Niewielka zmiana, ale jak będzie można zauważyć już w tym miesiącu bardzo ważna.
No i na koniec zmiana wyboru piłkarza. Do tej pory zwycięzcą zostawał piłkarz, który otrzymał największe poparcie fanów. Tym razem będziemy mnożyć uzyskane głosy przez średnią. Co sprawi, że wybór będzie pochodną średniej noty uzyskanej od dziennikarzy i poparcia kibiców.
PODSUMOWANIE SIERPIEŃ-WRZESIEŃ
W sierpniu i wrześniu Bianconeri rozegrali osiem spotkań (siedem w ramach Serie A i jeden z okazji Pucharu Włoch), z których wygrali pięć (5-1 z Livorno, 3-2 z Cagliari, 4-0 z Regginą, 1-0 z Torino, 3-1 z Parmą), jedno zremisowali (2-2 z Romą) i jedno przegrali (0-1 z Udinese). Claudio Ranieri wypróbował 22 piłkarzy. Dwóch z nich (Belardi i Olivera) zagrali jednak zbyt krótko aby otrzymać chociaż jedną notę, dlatego brakuje ich na ostatecznej liście.
Według dziennikarzy najlepszymi byli Gianluigi Buffon i David Trezeguet. To głównie dzięki nim Juventus zagwarantował sobie cenne punkty w najważniejszych meczach tego okresu – z Romą i Torino. Ich postawa mocno rzutowała na całą formę Bianconerich.
Najbardziej pozytywnym zaskoczeniem początku sezonu jest niewątpliwie postawa Cristiano Zanettiego. Dzięki niemu pomoc, w obliczu słabszej formy Nedveda i kontuzji Camoranesiego, nie straciła na sile. Majstersztykiem była asysta przy bramce Trezegueta w meczu z Regginą. Z meczu na mecz rozkręca się Nicola Legrottaglie. O poprzednim epizodzie w Juve wszyscy już zapomnieli, tak jak i sam piłkarz. Teraz zgodnie z obietnicą stara się na nowo zyskać sympatię kibiców. I jak na razie mu to wychodzi, aczkolwiek czeka go jeszcze sporo pracy.
Nie można zapomnieć również o Iaqunicie, który jeszcze podczas meczów sparingowych był mocno krytykowany za samolubną grę i fatalny styl. Wraz z rozpoczęciem sezonu złe wrażenie prysło niczym bańka mydlana, a Włoch czaruje podaniami, kiwkami i zagraniami praktycznie w każdym meczu.
Z dobrej strony pokazali się również Chiellini i Nocerino jednak zabrakło im konsekwencji w grze, wystarczającej do awansu do finałowej grupy.
Natomiast pięknie zapowiadający się początek sezonu Mauro Camoranesiego przerwała kontuzja. Jeśli taką grę jaką pokazał w meczu z Cagliari, gdzie w ciągu 45 minut praktycznie sam pokonał przeciwnika, zaprezentowałby w pozostałych spotkaniach, to Stara Dama na pewno nie przegrałaby z Udinese, a kto wie czy z Rzymu nie wywiozłaby kompletu punktów.
Na drugim froncie znaleźć można kilku piłkarzy, którzy powinni tworzyć siłę napędową Juventusu, ale tego nie uczynili. Pierwsze nazwisko jakie ciśnie się na usta to niewątpliwie Cardoso Mendes Tiago. Pytanie czy działacze zdają sobie sprawę, że 13 milionów siedzi cały czas na ławce, a jak wybiegnie to sprawia wrażenie znacznie mniejszej kwoty.
Do tego grona zaliczyć można także Criscito. Młody piłkarz ma wielki kredyt zaufania u Ranieriego, ale z reguły po pierwszej połowie czara goryczy się przelewa. Grupę zamyka Pavel Nedved i Alessandro Del Piero. Pierwszy biega na boisku chyba dla zasady, chociaż trzeba przyznać, że parę razy mógł wpisać się na listę strzelców. Jednak im sezon bardziej się rozkręca tym ilość szans i trafnych zagrań u Czecha maleje.
Szkoda trochę Palladino. Zdecydowanie zasługuje na więcej szans. Oby nie skończyło się na jednym meczu przeciwko Torino.
Wspomnieć należy także o Zebinie. Na tak niską notę wpłynął incydent z Cagliari. Miejmy nadzieję, że następnym razem Francuz będzie zachwycał udanymi trafieniami na boisku a nie poza nim.
Oto pełna lista (na pierwszy miejscu nazwisko, następnie średnia, a potem ilość meczów, w których piłkarz otrzymał oceny). W przypadku gdy zawodnik otrzymał noty za mniej jak cztery spotkania, został umieszczony na drugiej liście:
Buffon 6,567 – 7 (7 bramek straconych)
Iaquinta 6,553 – 4 (3 bramki, 2 asysty, 1 kartka)
Zanetti 6,435 – 6 (1 asysta, 4 kartki)
Trezeguet 6,421 – 7 (7 bramek, 1 asysta, 1 kartka)
Chiellini 6,218 – 6 (1 bramka, 2 asysty, 2 kartki)
Legrottaglie 6,218 – 5 (1 bramka, 1 kartka)
Salihamidzic 6,058 – 5 (2 bramki)
Nocerino 6,012 – 6 (2 asysty, 2 kartki)
Del Piero 5,960 – 5 (1 bramka, 1 asysta)
Almiron 5,916 – 4 (1 bramka)
Andrade 5,846 – 5
Nedved 5,744 – 5 (2 kartki)
Criscito 5,588 – 5 (1 kartka)
Camoranesi 6,805 – 2 (3 asysty)
Palladino 6,190 – 3 (1 bramka)
Molinaro 6,093 – 3 (1 bramka)
Grygera 6,065 – 2
Boumsong 6,000 – 1
Birindelli 5,663 – 3
Tiago 5,570 – 3
Zebina 5,423 – 3 (2 kartki żółte, 1 kartka czerwona)
Nasi kandydaci (średnia kwalifikująca: 6,064) na najlepszego piłkarza sierpnia-września to:
Buffon
Iaquinta
Zanetti
Trezeguet
Chiellini
Legrottaglie
Sonda trwać będzie do poniedziałku (do godz. 13:00).
Zobacz także:
Szczegółowe zasady
Alessandro Del Piero – piłkarz sezonu 2006/07
Alessandro Del Piero – piłkarz sezonu 2005/06
Zlatan Ibrahimović – piłkarz sezonu 2004/05
