Odwołanie Juventusu do CONI – rzut oka na przyjętą linię obrony

W ubiegłym tygodniu Juventus złożył odwołanie do Komitetu Gwarancyjnego CONI w sprawie odjęcia 15 punktów w tabeli ligowej. Portal Calcio e Finanza przyjrzał się linii przyjętej przez obrońców Starej Damy.

W odwołaniu prawnicy klubu odnoszą się do “umorzenia postępowania dyscyplinarnego, wszczętego przez prokuraturę FIGC ze względu na upłynięcie przewidzianych terminów“. Nie jest to jednak główny argument, przytaczany przez obrońców. Tych jest cztery:

• niedopuszczalność uchylenia wyroku uniewinniającego, który zapadł w tej sprawie wcześniej z powodu braku pojawienia się nowych i rozstrzygających faktów
• naruszenie zasad kontradyktoryjności procesu i brak możliwości obrony
• niezdefiniowane pojęcie fikcyjnego zysku kapitałowego (plusvalenze fittizie), do którego odnosi się wyrok
• brak jakiegokolwiek uzasadnienia wysokości wymierzonej kary

W pierwszym rzucie odwołanie neguje więc sam fakt przeprowadzenia nowego procesu, co umożliwiła decyzja sądu apelacyjnego FIGC. Juventus zaznacza, że dokumenty przekazane przez turyńską prokuraturę nie stanowią “nowych faktów“, koniecznych dla dopuszczenia możliwości ponownego przeprowadzenia zakończonego wcześniej wyrokiem uniewinniającym procesu.

Następnie w odwołaniu pojawiają się elementy wskazujące na uniemożliwienie obrony. Apelacja Juventusu mówi wprost o “naruszeniu zasad kontradyktoryjności i rzetelności procesu” oraz o “naruszeniu prawa do obrony ze względu na brak korelacji pomiędzy oskarżeniami podnoszonymi w procesie a sentencją wydaną w wyniku zakończenia postępowania uchylającego poprzedni wyrok“. Obrona podkreśla, że podstawą do ukarania Juventusu stała się “domniemana chęć uchylenia się od stosowania standardu rachunkowości MSR 38 paragraf 45, który w czasie, do jakiego odnosi się wyrok nie miał zastosowania w sektorze działania klubu“. Jego zastosowanie ex post w sytuacjach poddanych ocenie nie zostało również skutecznie ustalone w wyroku.

Obrona przechodzi później do samej koncepcji zysków kapitałowych. Prawnicy wspominają o naruszeniu “zasady istotności” , a także “zasady legalności, złamanej poprzez stwierdzenie w wyroku nastąpienia przewinienia nieprzewidzianego w przepisach prawa sportowego“. Odwołanie podkreśla, że w wyroku brakuje uzasadnienia uznania za okoliczność obciążającą w rozumieniu artykułów 6 i 7 CGS FIGC “modelu organizacji, zarządzania i kontroli Spółki“. Niewystarczające, zdaniem prawników, było również uzasadnienie oskarżenia o brak wewnętrznej dokumentacji i procedur mających na celu przeprowadzanie właściwej wyceny zawodników.

Ostatni punkt odwołania kwestionuje proporcjonalność kary i brak jakiegokolwiek uzasadnienia jej wysokości. Pismo mówi o “braku uzasadnienia dla przyjętej wysokości nałożonych sankcji“, a co za tym idzie naruszeniu prawnej zasady proporcjonalności w postępowaniu sądowym i zasady specjalności, mówiącej które przepisy należy stosować w sytuacji, gdy dana materia uregulowana jest w więcej niż jednym miejscu.