Najwytrawniejsze wino
Ręce, które leczą – taki podpis pasowałby pod zdjęcie Gianluigiego Buffona zamieszczone na okładce sobotniego dodatku La Gazzetta dello Sport , a w środku numeru – 40 powodów, dlaczego stał się legendą.
28 stycznia wszyscy gięli się w pokłonach przed dostojnym i godnym najwyższego szacunku 40-latkiem. Rozgrzały się od życzeń media społecznościowe. I krążyło w różnych kanałach i nie dawało spokoju jedno pytanie: czy to już ostatnie urodziny w roli, która przyniosła mu nieśmiertelną sławę?
Być może nie. W niedawnym wywiadzie dla La Repubblica narodowy bohater wyjaśniał: “We wrześniu zdawało mi się, że to będzie mój ostatni sezon, ale wtedy za pewnik wziąłem dwie rzeczy, że pojadę na szóste w karierze Mistrzostwa Świata i zostanę ligowym rekordzistą pod względem liczby występów. Tego pierwszego już nie nadrobię, ale drugie jest do zrobienia w następnym sezonie. Zobaczymy “.
A zatem w oczekiwaniu na więcej, punkt po punkcie prześledźmy to, co już było.
1. Pierwszego gola w Serie A strzelił mu głową Ciro Ferrara, jego późniejszy kolega i trener z Juventusu. Zdarzyło się to 26 listopada 1995 roku w meczu Parma – Juventus 1:1.
2. Jako zawodowiec reprezentował barwy tylko dwóch klubów, od 1995 roku Parmy i od 2001 Juventusu.
3. Przegrane finały Ligi Mistrzów: w rzutach karnych z Milanem w 2003 roku, 1:3 z Barceloną w 2015 i 1:4 z Realem Madryt w 2017.
4. Z tyloma drużynami przegrał 10 razy lub więcej. Najwięcej z Lazio – 11 razy, o raz mniej z Interem, Milanem i Romą.
5. Finałów Mistrzostw Świata (1998 – wtedy nie zaliczył nawet minuty, 2002, 2006, 2010 i 2014), w których wziął udział. To rekord dzielony z Meksykaninem Antonio Carbajalem i Niemcem Lottharem Matthaeusem.
6. Zdobytych Superpucharów Włoch. Takim samym osiągnięciem może się pochwalić tylko Dejan Stanković. Pierwszy wygrał z Parmą w 1999 roku, a pozostałe z Juventusem w 2002, 2003, 2012, 2013 i 2015.
7. To majowy dzień w 2012 roku, w którym został wybrany na wiceprezydenta Związku Zawodowego Piłkarzy. Stanowisko zajmował do końca 2016 roku.
8. Tytułów mistrzowskich: 2002, 2003 i w sześciu ostatnich sezonach. Podobnym dorobkiem mogą się pochwalić Giovanni Ferrari, Giuseppe Furino i Virginio Rosetta. Na boisku wygrał jeszcze dwa inne, ale wyrok w aferze Calciopoli zabrał mu te z 2005 i 2006 roku.
9. Meczów, których stawką był Superpuchar Włoch. Trzy z nich przegrał: rzutami karnymi z Napoli w 2014 i Milanem w 2016 oraz 2:3 z Lazio w 2017 roku.
10. Goli puszczonych w całej edycji 1998/99 Pucharu UEFA, którą wygrał z Parmą. Czyste konto zachował dopiero w wygranym 3:0 finale z Olympique Marsylia.
11. Występów w reprezentacji do lat 21. W 1996 roku wchodził w skład ekipy, która zdobyła młodzieżowe Mistrzostwo Europy, ale bronił wówczas Gianluca Pagotto.
12. Czystych kont w tylu ligowych meczach pozwoliło mu ustanowić na 974 minuty rekord Serie A.
13. Na poziomie reprezentacyjnym najwięcej razy potykał się z Hiszpanią. Bilans to 2 zwycięstwa, 4 remisy i 7 porażek (w tym dwie po rzutach karnych).
14. Meczów zaliczył w finałach Mistrzostw Świata: 4 w 2002, 7 w 2006, 1 w 2010 i 2 w 2014. Puścił w nich 10 goli.
15. Milionów lirów miała do 30 maja 1991 roku zapłacić Bologna, żeby wyciągnąć Buffona z Bonascoli, ale klub zaniedbał sprawę. Na tym skorzystała Parma.
16. Razy mierzył się w derbach z Torino. Zszedł z boiska pokonany zaledwie raz, poza tym 12 zwycięstw i 3 remisy.
17. W tym wieku zadebiutował w Serie A: 19 listopada 1995 roku. Akurat leczył kontuzję Luca Bucci, a trener Nevio Scala wolał w meczu z Milanem posłać między słupki nastolatka niż rezerwowego Alessandro Nistę.
18. Meczów brakuje mu do wyrównania rekordu Paolo Maldiniego w liczbie występów w Serie A. W tym pojedynku 647 do 629 prowadzi legenda Milanu. Na i tak imponujący dorobek Buffona złożyło się 168 meczów w Parmie i 461 w Juventusie.
19. Punktów w plebiscycie o Złotą Piłkę zdobył w 2003 roku. Były to jego pierwsze w historii i wystarczyły do zajęcia dziewiątego miejsca. Później był klasyfikowany jeszcze 8 razy. W 2006 roku na 2 miejscu i w 2017 na 4.
20. Trenerów, z którymi pracował w Parmie, Juventusie i reprezentacji Włoch. W klubach od Scali do Massimiliano Allegrego, w drużynie narodowej od Cesare Maldiniego do Gianpiero Ventury.
21. Wywalczonych klubowych trofeów: 10 tytułów mistrzowskich (licząc te zabrane przy zielonym stoliku), 6 Superpucharów Włoch, 4 krajowe Puchary i 1 Puchar UEFA.
22. Sezony spędzone w Serie A: 6 w Parmie i 16 w Juventusie. Najniższe miejsce to 7 w 2010 i 2011 roku. Oczywiście pomijając degradację z winy Calciopoli w 2006.
23. Gole puszczone w dwóch pierwszych sezonach po transferze do Juventusu, odpowiednio w 34 i 32 meczach.
24. Miesiące skończone przez Leopoldo Mattię, jego trzeciego syna, który drugie urodziny obchodził 6 stycznia. To owoc związku z dziennikarką Ilarią D’Amico. Z byłą żoną Aleną Seredovą doczekał się dwóch synów: Louisa Thomasa (10 lat) i Davida Lee (8).
25. Zwycięstw w Serie A nad Udinese. Z żadną inną drużyną częściej nie wygrywał.
26. Meczów w Pucharze Włoch. Ostatni z nich 12 grudnia 2012 roku, ale wszystko wskazuje na to, że zagra ponownie w najbliższy wtorek z Atalantą. Wygrał to trofeum z Parmą w 1999 roku oraz z Juventusem w 2015, 2016 i 2017, kiedy nie wyszedł na boisko ani razu.
27. Minut rozegranych w finale Mistrzostw Europy do lat 18, przegranym z Hiszpanią 1:4. 22 lipca 1995 roku wszedł w miejsce Morgana De Sanctisa.
28. Meczów z Atalantą, z którą nigdy w karierze nie przegrał: 20 zwycięstw i 8 remisów.
29. Meczów z Napoli. Ten zaplanowany na 22 kwietnia w Turynie powinien rozstrzygnąć o losach mistrzostwa.
30. Piłkarzy wykorzystanych przez Juventus w sezonach 2003/04, 2008/09 i 2009/10. W 18 sezonach w Juventusie Buffon tylko dwa razy grał z większą liczbą kolegów z drużyny: 31 w 2001/02 i 39 w 2010/11.
31. Goli straconych w 41 meczach z Lazio.
32. Występy w dwóch sezonach w Parmie i trzech w Juventusie. To zarazem liczba ligowych meczów w jednym sezonie, na której najczęściej poprzestawał w karierze.
33. Minuta, w której zastąpił kontuzjowanego Gianlucę Pagliucę w Moskwie. W takich okolicznościach 29 października 1997 roku zadebiutował w reprezentacji. Padł remis 1:1, pokonał go samobójczym strzałem Fabio Cannavaro. W sumie w reprezentacji zagrał 175 razy.
34. Mecze w sezonie 2001/02, pierwszym w Juventusie i jedynym, w którym bronił we wszystkich. Został kupiony za 100,6 miliarda lirów, co stanowiło równowartość 51 956 000 euro.
35. Występów w Pucharze UEFA i Lidze Europy.
36. Goli straconych w dwóch kolejnych sezonach w Parmie: 1998/99 i 1999/2000 odpowiednio w 34 i 32 meczach. Gorzej było tylko raz: 41 goli w 32 meczach sezonu 2003/04 w Juventusie.
37. Meczów zaliczonych w Serie B w sezonie 2006-07. Juventus wystartował z minus 9 punktami, a na mecie wygrał z 6 punktami przewagi nad Napoli i 7 nad Genoą.
38. Meczów przeciwko Interowi: 17 zwycięstw, 11 remisów i 10 porażek.
39. Występów w eliminacjach Mistrzostw Świata.
40. Urodziny, które obchodził 28 stycznia. Dino Zoff miał 41 lat, kiedy 25 maja 1983 roku ostatni raz stanął w bramce, w przegranym finale Pucharu Mistrzów z Hamburgiem.
41? Ciąg dalszy nastąpi…
Autor: Tomasz Lipiński
