Do biegu, gotowi – start!

Już jutro Bianconeri rozpoczynają drugi etap biegu po sukces w Lidze Mistrzów. I już ponad połowa drogi do Londynu została “przebiegnięta”.

Bianconeri dotychczas w Lidze Mistrzów zrobili 727,6 kilometrów. Z Juventus Stadium do Wembley samochodem jest mniej więcej 1270 kilometrów. Forestem Gumpem Starej Damy jest Paolo De Ceglie, który w ciągu 90 minut wybiegał 12,7 km (sklasyfikowani od najlepszego do najgorszego wyniku (dwie pierwsze tabele) zostali piłkarze, którzy w Lidze Mistrzów rozegrali średnio przynajmniej 45 minut na mecz – przyp. red.). Jest to jednak rezultat tylko jednego meczu, a ponadto w przypadku akurat tego piłkarza, świadczy on raczej o tym, że choć przebiegnięte kilometry są ważną częścią składową sukcesu to jeszcze o nim nie przesądzają. Ilość bowiem należy połączyć z jakością. Tak, jak to robi chociażby Stephan Lichtsteiner, który osiągnął zbliżony rezultat i zajmuje miejsce na podium w owej statystyce – 12,4km/90min.

Płucami Juventusu są pomocnicy. To że zarówno zatrzymują ataki rywali, asystują, a także strzelają bramki nie jest wynikiem tylko i wyłącznie talentu. Jest to efekt ciężkiej pracy i wielu przebiegniętych kilometrów od jednego pola karnego do drugiego. MVP Starej Damy, czyli Marchisio, Vidal i Pirlo w ciągu 90 minut średnio przebiegają ponad 12 km. I jest to wynik, który jak najbardziej ma odbicie w rzeczywistości, ponieważ podobne tempo nie utrzymywali przez jedno lub dwa spotkania w Champions League, ale przez pięć (Marchisio) lub sześć (Pirlo, Vidal). Łącznie we wszystkich meczach grupowych Ligi Mistrzów, w których wystąpili zrobili 199,9 kilometrów. To więcej niż dzieli Mediolan od Turynu na mapie, chociaż mniej niż w tabeli.

Imponująco dużo biegają także obrońcy, w szczególności Barzagli (11,7 km) i Chiellini (11,6 km), którzy zazwyczaj bezbłędnie niszczą większość kontr przeciwnika. Warty odnotowania jest także wynik Gianluigiego Buffona, który żeby osiągnąć 4,3 km, w ciągu 90 minut musi przejść od jednego słupka bramki do drugiego i z powrotem mniej więcej 300 razy, a czasami właśnie tym musi się zajmować, żeby pozostać rozgrzanym i skoncentrowanym.

Piłkarze Juventusu pod względem przebiegniętych kilometrów bardzo dobrze prezentują się na tle Europy. Barzagli, Chiellini i Bonucci tworzą jeden z najlepszych bloków defensywnych na Starym Kontynencie i szczególnie dwaj pierwsi biegają więcej niż chociażby podstawowi obrońcy Manchasteru United, Borussi Dortmund, Realu Madryt, Chelsea, czy Milanu. Należy jednak dodać, że dobre wyniki Barzagliego i Chielliniego wynikają po części z faktu, że pół-boczni obrońcy w systemie 3-5-2 biegają nieco więcej, niż ich odpowiednicy w ustawieniach z czwórką defensorów.

Z kolei Stephan Lichtsteiner z wynikiem 12,4 deklasuje młodszego o kilka lat De Sciglio, ale zostawia w tyle także takich niezmordowanych biegaczy, jak Cole, Lahm, Alba, czy Marcelo.

Jeśli czegoś zazdrości nam Europa to właśnie trzech środkowych pomocników. Ta trójka potrafi zdobyć środek pola na każdym stadionie. Po Vidala przyszedłby na piechotę każdy trener. Marchisio docenia każdy większy taktyk, jak chociażby Ferguson, czy Mourinho. Natomiast Pirlo przebił największy błąd Milanu, którym zdaniem Gallianiego było – przynajmniej do ostatniego roku – oddanie Juventusowi Edgara Davidsa. Po tym transferze Milan miał już nigdy nie pozwolić odejść klasowemu piłkarzowi do bezpośredniemu rywala, czyli Juventusu. Chociaż Pirlo przeszedł do Starej Damy jako wolny zawodnik, Mediolańczycy nie podpisując kontraktu z Włochem, jakby godzili się na jego przejście do Turynu. Dziś w Mediolanie wymienia się to jako główny powód straty mistrzostwa na rzecz Starej Damy, oczywiście zaraz po nieuznanej bramce Muntariego.

Przebiegnięte kilometry zarówno obrońców, jak i pomocników przekładają się na konkretne efekty na boisku, czego nie można powiedzieć o napastnikach Starej Damy. Naturalnie także na tej pozycji biegają oni więcej niż ich koledzy z innych drużyn, chociaż tutaj różnice są już mniejsze. Najwięcej kilometrów w ciągu meczu robi Matri i Giovinco – po 11,6 ( poza Quagliarellą, ale Włoch na boisku przebywał średnio mniej niż 45 minut. -przyp. red.). Podobne wyniki osiągają El Shaarawy, czy Van Persie. Nikogo pewnie nie dziwi, że najmniej kilometrów z pośród napastników Juve robi Vucinic, który średnio w każdym meczu truchta 10,4 km. Ale nie jest pod tym względem na szarym końcu europejskiej czołówki.

Po fazie pucharowej, pierwszą przeszkodą, ale na pewno nie “płotką” na drodze Starej Damy do Londynu jest drużyna z Glasgow. Wyniki, jakie osiągają środkowi obrońcy Celitiku, są standardowe jak na Ligę Mistrzów – trochę ponad 9 km. Emilio Izaguirre biega bardzo mało, jak na bocznego obrońcę. 9,4 kilometra to najsłabszy wynik spośród analizowanych skrajnych defensorów. Częściej za to do ataków flanką włącza się prawy obrońca Celtów, Mikael Lustig, osiągający średnio 10,6 km na mecz, co jest już bardzo przyzwoitym wynikiem. Pomocnikom Starej Damy bardzo ciężko będzie zabiegać zawodników drugiej linii Szkotów. Każdy z tych piłkarzy w ciągu 90 minut “wyciąga” przynajmniej 11 km, a Scott Brown pokonuje barierę 12 km. Natomiast w ataku bardziej ruchliwy jest środkowy napastnik, Gary Hooper – 10,3 km Giorgos Samaras, grający cofniętego napastnika (a czasem skrzydłowego) osiąga 9,4 km

Jeśli jakieś statystyki są wyznacznikiem stylu, który wprowadził do Juventusu Antonio Conte to obok przeważnie większego od rywala procentu posiadania piłki, są to właśnie przebiegnięte kilometry. I tłumacząc te liczby na piłkarski żargon można powiedzieć: “walka, walka, walka”. To właśnie charakteryzuje Juventus i daje mu przewagę nad innymi drużynami. Jak daleko z tą wolą walki dobiegną Bianconeri? Czy będzie to krótki sprint, czy może długi maraton z przeszkodami, ale na samym końcu zwycięski?

Tabele od strony graficznej opracował: mpolek

Statystyki opracował: alina

Autorami tekstu są: Bartek(Juventino), alina