Poniedziałkowe okładki włoskiej prasy sportowej: wielkie widowisko na Olimpico
Sprawdźmy o czym dziś pisze się w Italii. Mediolańska La Gazzetta dello Sport, rzymskie Corriere dello Sport oraz turyński Tuttosport – trzy najważniejsze dzienniki sportowe we Włoszech, zapraszamy na szybki przegląd pierwszych stron gazet.
Gazzetta dello Sport – Conceicao ma szansę, Milan między protestami a wyborem nowego trenera. Portugalczyk chce uwolnić się od Porto i podoba mu się wizja bycia opiekunem Diavolo. Brzydki remis z Genoą na San Siro (3-3). Juve, prawie gotowe. Liga Mistrzów bliżej, Roma nadal w grze, 1-1 na Olimpico. Malagò: “Rząd sprawdza bilanse? Zero szacunku dla sportu“. Prezydent CONI interweniuje.
Corriere dello Sport – Styl z Premier League. Emocje, widowisko i świetne interwencje, to było jak oglądanie angielskiego futbolu. Ekscytujące Roma-Juve, ale bliżej Ligi Mistrzów Max niż DDR. Super Svilar, zatrzymuje Locatelliego a potem Keana, cud od Szczęsnego w końcówce. Napoli, szansa dla Lindstroma, Kvara i Raspadori wypadają, Calzona ma ostatnią szansę w wyścigu o Europę. Duńczyk w trójkącie z Politano i Osimhenem. Gasp chce gonić, Dea dziś w Salerno, wielkie gwiazdy na ławce, najważniejszy mecz półfinału Ligi Europy z Marsylią.
Tuttosport – Roma odkłada kwalifikacje Juve do Ligi Mistrzów przynajmniej o tydzień, ale z takim Chiesą w Coppa Italia… Bremer strzałem głową kasuje gola Lukaku, Szczęsny i Svilar bohaterami. Czwarty ligowy remis z rzędu daje Allegriemu kilka pozytywnych znaków przed finałem 15 maja, który również odbędzie się na Olimpico.
No co tutaj poradzić, ta drużyna Allegriego gra to co zawsze grały drużyny Allegriego - prymitywny styl na 0 z tyłu.
Różnica między tą ekipą a poprzednią jest taka, że obecna ekipa jest nieopierzona i posłuszna a w poprzedniej byli Tevez, Vidal, Pirlo im się nie dało wmówić co mają robić i ich indywidualności przynosiły sukces.
Drużyny z Allegrim wygrywają pomimo takiego Trenejro a nie dzięki niemu!
Od trzech lata mam taki stan w tej samym momencie sezonu. Deja vu!
Wpierw czekasz na sezon, potem się ekscytujesz, powoli ogarnia cię złość, potem dochodzisz do znużenia. Kolejno oczekuje się już końca trwającego sezonu bo nie da się ich już znieść. Czekam na lato aż dojdzie do zmian personalnych, a potem na nowo nie mogę się doczekać początku grania bo mam nadzieję iż coś drgnie po zmianach. Cykl zamknięty od sezonu z Sarrim...
Na chwilę obecną już mam dość i dogrywam ten sezon tak samo jak piłkarze. Bez zaangażowania, zły ale wierny do końca. Tyle razy w rundzie rewanżowej podchodziłem do spotkań z nadzieją, a dostawałem frustrację. O dziwo wczoraj było naprawdę nieźle tylko tyle że takich pojedynków Juventus rozgrywa dokładnie parę w rok (nie wiem czy udaje się dojechać do dziesięciu). Zostały tylko trzy! Dzięki Bogu! Potem trzymam kciuki za zmiany bo tego braku konkretnych ruchów nie mogę znieść bardziej niż tego "paździerzowego" grania. Gdyby były wyniki to przełknąłbym grę ale ta ekipa przez pół sezonu walczyły o mistrza by w drugie pół dryfować nad strefą spadkową (14 punktów w 14 meczach to jest istna tragedia!). W każdym innym dużym klubie nikt by tego nie zaakceptował i doszłoby do zmian (za mniejsze występki włodarze robią zmiany np. w Bayernie).