Podsumowanie sezonu (13): Danilo
Wielu obserwatorów jest zdania, że 29-latek w minionym sezonie znajdował się w życiowej formie. Andrea Pirlo mógł na niego liczyć niemal zawsze, dzięki czemu zaliczył drugi wynik pod względem minut spędzonych na boisku w swojej karierze. 3831 minut robi wrażenie – ostatnio takie wyniki zaliczał za czasów gry w FC Porto: rekordowe 4160 minut w sezonie 2013/14, 3592 (2012/13) i 3581 (2014/15). Poza dyspozycyjnością, często mówi się o uniwersalności zawodnika, a także umiejętnościach przywódczych, dzięki którym Brazylijczyk jest ważną postacią zarówno na boisku, jak i w szatni. W 13 części podsumowania sezonu przyglądamy się Danilo. Zapraszamy do lektury!
Danilo Luiz da Silva
lewy, prawy i środkowy obrońca, defensywny pomocnik / 3831 minut / 46 spotkań (41) / 1 gol / 4 asysty
Brazylijczyk rozegrał najwięcej minut spośród wszystkich zawodników Starej Damy w sezonie 2020/21 – 3831. Rozłożyło się to na 46 spotkań, z których 41 rozpoczynał w pierwszym składzie. Pod wodzą Andrei Pirlo wychowanek America Belo Horizonte pokazał swoją uniwersalność i mądrość taktyczną, będąc nie tylko prawym lub lewym obrońcą, ale też jednym z trójki stoperów w systemie 3-5-2/3-4-3. Grywał również jako defensywny/środkowy pomocnik, w której to roli zaliczył 2 z 4 asyst i pokazał wiele atutów w regulowaniu tempa akcji, czy przenoszeniu jej ciężaru z formacji obronnej do przodu.
Pirlo od początku sezonu konsekwentnie stawiał na urodzonego w brazylijskim Bicas zawodnika. Dość powiedzieć, że w pierwszych 12 meczach sezonu (8 w lidze i 4 w LM), tylko w jednym, z Cagliari nie rozegrał pełnych 90 minut (został zmieniony w 85’ przez wracającego po urazie Alexa Sandro). Podobnie było w kolejnych miesiącach, Danilo grał niemal zawsze, często od deski do deski. Przez cały sezon opuścił tylko 2 spotkania będąc zawieszonym za żółte kartki (ligowe z Hellasem i rewanżowe w LM z FC Porto). 4 mecze natomiast obejrzał w całości z ławki rezerwowych – wszak każdy zawodnik musi dostać chwilę oddechu i regeneracji.
Ciekawostka: Danilo wykonał w tym sezonie 2627 celnych podań. Dla porównania żaden inny zawodnik Juventusu nie przekroczył poziomu 2 tysięcy.
Obserwując mecze Juve w tym sezonie i przypatrując się Danilo, to właśnie jego uniwersalność taktyczna, inteligencja i dobre parametry wydolnościowe sprawiły, że rozegrał tak dużo spotkań. Pirlo często korzystał z atutów Danilo, gdy nierzadko dokonując zmiany innego zawodnika, jednocześnie przesuwał Brazylijczyka w inne miejsce. Nasz obrońca ma nie tylko żelazne płuca, lecz także bardzo dobre parametry szybkościowe.
Najlepszym miesiącem dla tego zawodnika był styczeń. Najpierw zaliczył asystę, zagrywając wyśmienitą prostopadłą piłkę do Paulo Dybali w wygranym 4:1 meczu z Udinese. Następnie pokazał się z dobrej strony w wygranej 3:1 na San Siro z Milanem. Do tego spotkanie z Sassuolo (3:1) to wyśmienity występ Danilo, który najpierw w 50 minucie huknął nie do obrony z okolic 25 metra, by już w doliczonym czasie gry zagrać kilkudziesięciometrowego crossa z własnego pola karnego na połowę przeciwnika do CR7, który pociągnął z piłką do samego pola karnego i pewnym strzałem po długim słupku nie dał szans Consigliemu. To był zdecydowanie najlepszy tydzień Danilo w cały sezonie.
Z przebiegu całej kampanii należy stwierdzić, iż Brazylijczyk prezentował równą formę i wywiązywał się ze swoich zadań, niezależnie od roli i pozycji powierzonej mu przez trenera. Podobać się mogły szczególnie jego wejścia z głębi pola, gdzie jako jeden ze środkowych obrońców podłączał się pod akcje ofensywne będąc wówczas asekurowanym przez Rabiota lub Bentancura.
W porównaniu do swojego pierwszego sezonu przy Allianz Stadium, gdzie Maurizio Sarri wystawiał go na obu flankach defensywy, tym razem Brazylijczyk znacznie częściej wpisywał się do protokołów meczowych (4 asysty względem 0 ostatnich podań w sezonie 2019/20). Zdaje się, iż najlepiej drużyna funkcjonowała z Danilo na prawej obronie i Cuadrado na prawym skrzydle, co było częstszym rozwiązaniem stosowanym przez Pirlo w drugiej połowie sezonu.
Biorąc pod uwagę jego uniwersalność i możliwość wystawiania go na różnych pozycjach od początku spotkania, a także rotowania jego zadaniami w zależności od boiskowych wydarzeń, należy stwierdzić, iż był on czołowym elementem w taktycznej układance Pirlo. Danilo jest tym zawodnikiem, który nie miał jeszcze okazji współpracować z Maxem Allegrim. Możemy być pewni, ze Toskańczyk będzie równie często korzystał z taktycznej inteligencji i uniwersalności 31-krotnego reprezentanta Brazylii, tak jak czynił to Andrea Pirlo.
Ocena LGDS: 6,05
Moja ocena: 7,0
Autor: Łukasz Faliszewski
Zobacz także:
Podsumowanie sezonu (1): De Sciglio i Costa
Podsumowanie sezonu (2): Dragusin i Frabotta
Podsumowanie sezonu (3): zawodnicy u-23
Artykuł: Czy talenty z U23 zasilą pierwszy zespół Juventusu?
Podsumowanie sezonu (4): Pinsoglio i Bernardeschi
Podsumowanie sezonu (5): Arthur
Podsumowanie sezonu (6): Dybala
Podsumowanie sezonu (7): Demiral
Podsumowanie sezonu (8): Rabiot
Podsumowanie sezonu (9): Bonucci
Podsumowanie sezonu (10): Bentancur
Podsumowanie sezonu (11): Ramsey
Podsumowanie sezonu (12): Alex Sandro
