#FINOALLAFINE

Podsumowanie sezonu (17): McKennie

Kiedy w sierpniu zeszłego roku gruchnęła wiadomość o wypożyczeniu z opcją wykupu, młodego Amerykanina z Schalke 04 Gelserkirchen, wielu tifosich musiało sięgnąć po telefon do kieszeni i wbić jego nazwisko w Google. Nie będę ukrywał, iż sam zaliczałem się do tej grupy – nie śledzę aktywnie całej Bundesligi. Jednakże po krótkim reaserchu, z którego dowiedziałem się, iż 22-latek rozegrał 75 spotkań w Bundeslidze i był wyróżniającą się postacią drużyny z Zagłębia Ruhry, to z optymizmem podchodziłem do tej transakcji. Przy okazji skojarzyłem Westona z młodą amerykańską falą i takimi zawodnikami jak Tyler Adams, Chirstian Pulisic czy Giovanni Reyna. Czy optymizm był słuszny sprawdzamy w 17 części podsumowania sezonu.

Weston McKennie

Środkowy pomocnik / 2403 minuty / 46 meczów (28) / 6 goli / 3 asysty

Patrząc na liczby naszych środkowych pomocników, to McKennie wypada najlepiej. 6 goli i 3 asysty dają jeden punkcik więcej w klasyfikacji kanadyjskiej od Adriena Rabiota. Przejdźmy do rozłożenia na czynniki pierwsze tego, jak wyglądał pierwszy sezon Westona przy Allianz Stadium.

Amerykanin wyszedł w podstawowej jedenastce na pierwsze 2 spotkania sezonu z Sampdorią i Romą, gdzie tworzył trójkę pomocników z Rabiotem i Ramseyem. Dodatni wynik testu na obecność koronawirusa sprawił, że McKennie opuścił mecze z Dynamem w Lidze Mistrzów oraz z Crotone w Serie A. Z Hellasem przesiedział mecz na ławce, a do składu wrócił w meczu przeciwko Spezii, gdzie będąc w sytuacji sam na sam wystawił piłkę Moracie, zaliczając asystę. Następnie swoje szanse na grę otrzymali Arthur i Bentancur, a Amerykanin wchodził z ławki na końcówki spotkań z Lazio i Cagliari. Pirlo rotował składem i linią pomocy, a Amerykanin pomiędzy meczami ligowymi, dostawał możliwość grania w Lidze Mistrzów przeciwko węgierskiemu Ferencvarosowi.

Na początku grudnia, Weston McKennie zaliczył zdecydowanie swoje najlepsze dni w Turynie. Najpierw wyrównał na 1:1 w derbach wykorzystując dośrodkowanie Cuadrado z rogu. Później rozegrał fenomenalną partię na Camp Nou, dyktując warunki gry w środku pola, a także podwyższając w 20 minucie meczu na 2:0, gdy w efektowny sposób, nożycami wykończył dośrodkowanie Juana. Zwieńczeniem tych fenomenalnych dni była asysta w spotkaniu z Genoą (3:1), gdy świetnie przedłużył z prawego skrzydła do środka wrzutkę de Ligta, zgrywając piłkę do Dybali. Dobrą grą Weston przekonał do siebie Pirlo, który wystawiał go w kolejnych 4 meczach ligowych.

Styczeń 22-letni reprezentant USA również może zaliczyć do udanych. Najpierw wejście smoka z ławki, wykończenie akcji Kulusevskiego i ustalenie wyniku na 3:1 z Milanem. Później pełen mecz przeciwko Napoli o Superpuchar, a 4 dni później bramka głową na 2:0 z Bologną. Znowu z rzutu rożnego dośrodkowywał Juan Cuadrado. McKennie najwięcej spotkań rozegral jako środkowy pomocnik, ale bywał także wystawiany przez Pirlo jako prawy pomocnik w 4-4-2, jak i też jako mezzala, zarówno po lewej, jak i prawej stronie boiska, w systemie 4-3-3.

Weston dobrze odnajduje się w polu karnym przy stałych fragmentach gry, piłka szuka Amerykanina w 16-ce. Dał temu wyraz w meczu z Crotone, gdy z najbliższej odległości, przytomnie zapakował futbolówkę lewą nogą pod ladę bramki Cordaza. Kolejne 3 miesiące były słabsze w wykonaniu Amerykanina, który ustępował pola rywalom do gry w linii pomocy, wchodząc z ławki w 6 na 8 meczów ligowych. Dobrze wpisał się w rolę jokera w spotkaniu z Genoą, gdy ustalił wynik meczu na 3:1 po asyście Danilo. Kwiecień i maj to kolejna fala rotacji linią pomocy przez Pirlo. McKennie grywał zarówno od pierwszej minuty, jak i też wchodził z ławki. Tym niemniej, finalnie Amerykanin przywdziewał barwy Starej Damy 46 razy, co jest znakomitym rezultatem, jak na pierwszy sezon w stolicy Piemontu.

Ciekawostka: Weston McKennie wykonywał w zeszłym sezonie średnio 22,1 pressingu w meczu – to najlepszy wynik w drużynie.

Z bardzo dobrej strony pokazał się w finale Coppa Italia przeciwko Atalancie. W zamieszaniu i gąszczu nóg bardzo przytomnie podał do Kulusevskiego, a Szwed precyzyjnym strzałem po długim słupku dał nam prowadzenie. W drugiej połowie swoją determinacją i agresją Amerykanin sprawiał bardzo duże problemy obrońcom Atalanty, którzy mieli duże problemy z wyprowadzeniem piłki z własnej połowy. Każdy kto oglądał ten mecz, musi pamiętać, iż w drugiej połowie zdominowaliśmy Atalantę pressingiem, w którym to kluczową rolę odgrywał Weston – mówił o tym po meczu sam Pirlo.

W meczu z Atalantą McKennie nie ustrzegł się błędów, które są najczęstszymi w jego wykonaniu, a mianowicie niefrasobliwe, niecelne podania, które padają łupem rywala. Rozgrywanie piłki to podstawowy atut każdego środkowego pomocnika i jest to element, który urodzony w Texasie zawodnik, musi zdecydowanie poprawić. Warto jednak podkreślić jego atuty –  agresję w odbiorze, dobre pressowanie, zmysł do gry kombinacyjnej, przytomność umysłu w kluczowych sytuacjach, a także świetne warunki fizyczne i skoczność, które często skutecznie wykorzystywał przy rzutach rożnych. Warto tutaj przywołać ostatni doskonały występ McKenniego w reprezentacji – w finale Ligi Narodów Concacaf przeciwko Meksykowi, Weston wyrównał stan meczu na 2:2, doprowadzając do dogrywki, którą ostatecznie wygrali Amerykanie.

Już w trakcie sezonu Weston zapracował na transfer definitywny do Starej Damy – 3 marca włodarze Juve zdecydowali uruchomić klauzulę wykupu i dopiąć warty finalnie 25 milionów (18,5 wypożyczenie i wykup + 6,5 możliwych bonusów) transfer. McKennie to piłkarz uniwersalny, inteligentny taktycznie, co z pewnością będzie wykorzystywał Max Allegri w nadchodzącym sezonie.

Ocena LGDS: 6,13
Moja ocena: 7,0

Autor: Łukasz Faliszewski

Zobacz także:

Podsumowanie sezonu (1): De Sciglio i Costa
Podsumowanie sezonu (2): Dragusin i Frabotta
Podsumowanie sezonu (3): zawodnicy u-23
Artykuł: Czy talenty z U23 zasilą pierwszy zespół Juventusu?
Podsumowanie sezonu (4): Pinsoglio i Bernardeschi
Podsumowanie sezonu (5): Arthur
Podsumowanie sezonu (6): Dybala
Podsumowanie sezonu (7): Demiral
Podsumowanie sezonu (8): Rabiot
Podsumowanie sezonu (9): Bonucci
Podsumowanie sezonu (10): Bentancur
Podsumowanie sezonu (11): Ramsey
Podsumowanie sezonu (12): Alex Sandro
Podsumowanie sezonu (13): Danilo
Podsumowanie sezonu (14): Morata
Podsumowanie sezonu (15): Kulusevski
Podsumowanie sezonu (16): Chiellini

Doceniasz naszą pracę? Postaw nam kawę! Postaw kawę JuvePoland!

Subskrybuj
Powiadom o
3 komentarzy
najnowszy
najstarszy oceniany
Informacja zwrotna
Zobacz wszystkie komentarze
2 lat temu

Ciekaw jestem Westona pod wodza Max. Widzę w nim olbrzymi potencjał i w następnym sezonie ,to chyba właśnie on będzie często zamieniał się z Dybala pozycją i gdy Paulo będzie schodził rozgrywać głębiej,to Jankes będzie wbiegał i zajmował jego miejsce w ataku .